بی اختیاری ادراری یا از دست دادن کنترل ادرار یک مشکل رایج و ناراحت کننده است. شدت آن از دفع (نشت) گهگاهی مقدار کم ادرار در هنگام سرفه یا عطسه تا داشتن احساس فوریت دفع ادرار (خیلی ناگهانی و شدید که تا رسیدن به دستشویی نمی تواند خود را کنترل کند و فرصت رسیدن به دستشویی را ندارد) متغیر است. اگرچه با افزایش سن احتمال روی دادن بی اختیاری افزایش می یابد، ولی بی اختیاری ادراری یک امر اجتناب ناپذیر  سالمندی نیست.

انواع بی اختیاری ادرار 

بی اختیاری استرسی: اعمالی از قبیل: سرفه، عطسه، خنده، ورزش و یا بلند کردن اجسام سنگین که باعث افزایش فشار داخل شکم میشود باعث از دست دادن اختیار میشود.

بی اختیاری فوریتی: نیاز ناگهانی و شدید به ادرار کردن که منجر به دفع غیر ارادی ادرار می شود. فرد در لین نوع بی اختیاری قبل از رسیدن به توالت ادرارش دفع میشود.

بی اختیاری سرریزی:  به دلیل مثانه ای انسداد خروجی مثانه، مکررا یا مداوم دفع ادرار ایجاد میشود. شایع ترین علت این نوع بی اختیاری بزرگی پروستات است.

بی اختیاری عملکردی: در این نوع، اختلال فیزیکی یا ذهنی مانع از رسیدن در زمان مناسب به توالت می شود. برای مثال، سکته مغزی یا تروز شدید

بی اختیاری ترکیبی: ابتلا به بیش از یک نوع بی اختیاری ادرار را بی اختیاری ترکیبی می گویند که معمولا ترکیب بی اختیاری استرسی و فوریتی است که شایع ترین نوع بی اختیاری در خانم هاست.

تشخیص

پس از بررسی سابقه ی بیمار و معاینه ، یک مانور ساده مانند سرفه برای نشان دادن بی اختیاری انجام می شود و معمولا پزشک آزمایش های زیر را درخواست می کند:

آزمایش ادرار: نمونه ای از ادرار برای بررسی علائم عفونت، وجود خون یا سایر اختلالات، گرفته می شود.

ثبت اطلاعات مثانه: برای چند روز اطلاعاتی شامل: مقدار مایع مصرفی، زمان ادرار کردن، مقدار ادرار تولیدی، نیاز فوری به ادرار کردن و تعدادی دفعات بی اختیاری را ثبت می کنید.

اندازه گیری باقی مانده ی ادرار: امروزه معمولا برای اندازه گیری باقیمانده ادرار از سونوگرافی استفاده میشود.

دلایل بی اختیاری ادراری

بی اختیاری ادرار در اصل یک بیماری نیست، بلکه یک علامت است که می تواند ناشی از عادات روزمره، بیماری یا مشکلات جسمی باشد.

بعضی از غذاها و داروها ممکن است به عنوان دیورتیک(ادرار آور) محرک مثانه و افزایش حجم ادرار عمل کنند، که عبارتند از: الکل، چای و قهوه، ادویه جات مثل فلفل، نوشیدنی های گازدار و آب گازدار، شیرین کننده های مصنوعی ، شکلات، برخی داروهای قلب و فشار خون، آرام بخش ها، شل کننده های عضلانیو دوزهای بالای ویتامین C

بی اختیاری ادرار ممکن است به علت بیماری که به راحتی قابل درمان است ایجاد شود، مانند:عفونت مجاری ادراری و یبوست

درمان بی اختیاری ادراری

درمان این بیماری بستگی به نوع ، شدت و علت زمینه ای آن دارد. ممکن است درمان ترکیبی مورد نیاز باشد. اگر یک بیماری زمینه ای باعث ایجاد نشانه های شما شود، پزشک ابتدا آن بیماری را درمان می کند. درمان ها در کل شامل درمان های رفتاری، ورزش های عضلات کف لگن ، فیزیوتراپی و بیوفیدبک ، درمان های دارویی ، تزریق بوتاکس داخل مثانه، روش های جراحی و روش های تحریک الکتریکی عضلات است که بسته به نوع و شدت بیماری  روش های مختلف استفاده میشود. امروزه به لطف درمان های متنوع ، بیماران زیادی که مبتلا به این بیماری هستند را درمان میکنند.

مطالب مرتبط:

تزریق بوتاکس جهت درمان بی اختیاری ادرار

درمان بی اختیاری با مش رتروپوبیک