کیست کلیه ، در واقع کیسه ای پر از مایع است که در کلیه  رشد می کند . ۴۰ درصد افراد بالای ۵۰ سال در کلیه های خود کیست های ساده دارند. ممکن است  حداکثر در یک کلیه یک کیست وجود داشته باشد یا در هر دو کلیه کیست های فراوانی وجود داشته باشد.

انواع کیست کلیه

دو نوع کیست وجود دارد:

• کیست های ساده
• کیست های پیچیده

کیست ساده : کیست های منفردی هستند که روی کلیه ها تشکیل می شوند. آنها دیواره های نازکی دارند و حاوی مایع آب مانند هستند. کیست های ساده به کلیه ها آسیب نمی رسانند و عملکرد آنها را تحت تأثیر قرار نمی دهند.

کیست های پیچیده کلیه : این کیست ها در داخل خود مواردی مانند دیواره، سنگ، توده و مایع غلیظ دارند که با توجه به حطر بدخیمی نیاز به بررسی بیشتر با سی تی اسکن یا در صورت نیاز، نمونه برداری دارند.

کیست ها معمولاً بی خطر هستند. از آنجا که کیست ها غالباً علائمی ایجاد نمی کنند ، تا زمانی که به دلیل دیگر اسکن و تصویربرداری انجام نشود ، ممکن است حتی متوجه نشوند.

برخی کیست ها آنقدر کوچک هستند که نمی توان آنها را بدون میکروسکوپ مشاهده کرد. برخی دیگر می توانند به اندازه یک توپ پینگ پونگ بزرگ شوند. با بزرگتر شدن ، کیست ها می توانند اندام های اطراف را فشار داده و باعث درد یا عفونت یا فشار خون شوند.

علائم کیست کلیه

یک کیست ساده ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند. با این حال ، اگر کیست بزرگ شود یا عفونی شود ، ممکن است علائمی زیر را ایجاد کند:

• تب
• درد در پشت یا پهلو بین دنده ها و لگن (درد معمولاً کسل کننده است ، اما در صورت ترکیدن کیست می تواند شدید شود)
• درد در قسمت پهلوها
• ورم شکم
• بروزخون در ادرار
• ایجاد فشار خون

علل تشکیل کیست در کلیه

علت ایجاد کیست های ساده کلیه هنوز معلوم نیست. البتع چند نظریه وجود دارد. به عنوان مثال ، هر کلیه حدود یک میلیون لوله کوچک دارد که ادرار را جمع می کند. کیست ممکن است با مسدود شدن لوله ها ، متورم شدن و پر شدن از مایعات شروع به رشد کند. احتمال دیگر این است که کیست ها از زمانی شروع می شوند که کیسه هایی به نام دیورتیکول در مناطق ضعیف شده توبول کلیوی تشکیل شده و از مایع پر می شوند.

عوارض کیست

معمولاً کیست ها مشکلی ایجاد نمی کنند. با این حال ، گاهی اوقات می توانند منجر به عوارضی شوند ، از جمله:

• عفونت
• ایجاد سنگ کلیه
• ترکیدن کیست
• انسداد ادرار از کلیه
• فشار خون بالا

در فیلم زیر دکتر یاسری در مورد کیست های کلیه صحبت میکنند:

تشخیص کیست در کلیه

برای تشخیص کیست کلیه ، ممکن است به متخصص ارولوژی مراجعه کنید. پزشک شما ممکن است از خون یا ادرار نمونه برداری کند تا ببیند کلیه های شما چطور عمل می کنند.

همچنین ممکن است به یکی از این آزمایشات تصویربرداری نیاز داشته باشید:

• سی تی اسکن ، که از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر سه بعدی از کلیه های شما استفاده می کند و معمولا برای بررسی کیست های پیچیده کلیه به کار میرود.
• تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) ، که با استفاده از امواج رادیویی از کلیه ها انجام می گیرد.
• سونوگرافی ، که از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر از کلیه های شما استفاده می کند و معمولا برای پیگیری کیست به کار میرود

اگر کیست کوچک باشد و مشکلی در کلیه شما ایجاد نکند ، ممکن است نیازی به درمان آن نباشد.  ممکن است فقط آزمایشات تصویربرداری را هر ۶ تا ۱۲ ماه یک بار انجام شود .

برای کیست های بزرگتر یا آنهایی که علائمی مانند درد یا فشارخون یا عفونت ایجاد می کنند ، درمان ها شامل تخلیه کیست و لاپاراسکوپی است.

درمان های کیست کلیه

تخلیه از تزریق پوست و اسکلروتراپی

در این روش ابتدا بی حسی موضعی و سپس با استفاده از سونوگرافی به عنوان راهنما ، متخصص ارولوژی یک سوزن نازک را از طریق پوست در کیست فرو می کند و تمام مایعات کیست را تخلیه می کند. گاهی اوقات ، پزشک کیست را با محلول الکلی پر می کند تا از رشد مجدد آن جلوگیری کند. به احتمال زیاد همان روز می توانید به روال عادی زندگی برگردید . اینروش بیشتر در افرادی که تحمل انجام جراحی را ندارند یا تمایلی به جراحی ندارند انجام میشود و عود کیست از روش لاپاراسکوپی بالاتر است.